روانشناس آمریکایی
آرنولد لوسیوس گزل
تولد:
21 ژوئن 1880 ویسکانسین
فوت:
29 مه 1961 (80 ساله) نیوهون کانکتیکات
آرنولد گزل، به طور کامل آرنولد لوسیوس گسل، روانشناس و متخصص اطفال آمریکایی، که پیشگام استفاده از دوربین های تصویربرداری برای مطالعه بود. رشد جسمی و ذهنی نوزادان و کودکان عادی و کتاب‌های آنها بر تربیت کودکان در ایالات متحده تأثیر گذاشته است. او به عنوان مدیر کلینیک رشد کودک در دانشگاه ییل (1911-1948)، حجم زیادی از داده ها را جمع آوری و منتشر کرد و مجموعه بزرگی از فیلم ها در مورد رشد کودک جمع آوری کرد.
گزل در دانشگاه کلارک، ووستر، ماساچوست، روانشناسی خواند، جایی که تحت تأثیر جی استنلی هال، یکی از اولین روانشناسانی که رشد کودک را مطالعه کرد، قرار گرفت. در سال 1906 گزل دکترای خود را از کلارک دریافت کرد و در سال 1911 برای سرپرستی کلینیک روانی ییل (بعدها کلینیک رشد کودک) به نیوهیون رفت. او که متقاعد شده بود که آموزش پزشکی برای مطالعات او در زمینه رشد کودک ضروری است، در رشته پزشکی تحصیل کرد و در سال 1915 مدرک M.D را از دانشگاه ییل دریافت کرد.
گزل در ابتدا با توجه به عقب ماندگی رشد به این نتیجه رسید که درک رشد طبیعی نوزاد و کودک برای درک نابهنجاری دوران کودکی ضروری است. او سپس مطالعات خود را در مورد رشد ذهنی نوزادان آغاز کرد و تا سال 1919 عمدتاً به توسعه ذهنیت عادی نوزادان پرداخت. او روش های جدیدی برای مشاهده و اندازه گیری رفتار با استفاده از محیط های کنترل شده و محرک های دقیق پیدا کرد. از سال 1926 دوربین فیلم به ابزار اصلی تحقیق او تبدیل شد. از حدود 12000 کودک در سنین و سطوح مختلف رشد به طور صریح از طریق یک آینه یک طرفه فیلمبرداری شد و در نهایت پرونده کودکان از بدو تولد تا اواخر نوجوانی جمع آوری شد. از این مشاهدات، گزل به این نتیجه رسید که کودکان باید قبل از اینکه یادگیری آنها بر رفتار آنها تأثیر بگذارد، به مراحل بلوغ خاصی در رشد برسند. به نظر می رسد که یک طرح ارثی برای رشد در چهار حوزه مهارت های حرکتی، رفتار انطباقی، رشد زبان و مهارت های فردی و اجتماعی وجود دارد. در دوران نوزادی و رشد انسانی (1928)، او یک برنامه رشد بر اساس این نظریه ارائه کرد که از 195 مورد از رفتار برای ارزیابی نوزادان در سنین 3 تا 30 ماه استفاده کرد. در سال 1938 گزل و هلن تامسون یک برنامه رشد اصلاح شده برای ارزیابی نوزادان در اوایل چهار هفته پس از تولد تهیه کردند. اگرچه برنامه های او مورد انتقاد برخی کارشناسان قرار گرفت، اما مورد استفاده گسترده قرار گرفت. او پیشنهاد کرد که راهنمایی دقیق، به جای سهل انگاری بیش از حد یا قوانین سفت و سخت، بهترین رویکرد را برای تربیت کودکان فراهم می کند.
كتابهاي گزل
اولین کتاب گزل در سال 1912 منتشر شد. یکی از جامع ترین آثار او اطلس رفتار نوزاد (1934) است. سایر آثار تأثیرگذار عبارتند از:
- رشد کودک: مقدمه ای بر مطالعه رشد انسانی (1949)،
- با فرانسیس ال. کودک از پنج تا ده (1946);
- جوانی: سالهای ده تا شانزده (1956).
- گزل علاوه بر مطالعات خود در مورد رشد طبیعی، به سؤالاتی مانند عوامل روانی در فرزندخواندگی و تأثیر زایمان زودرس بر رشد ذهنی نیز توجه کرد. او به عنوان مشاور پژوهشی برای مؤسسه توسعه کودک Gesell در نیوهون، که کار کلینیک ياله را از سال 1948 تا زمان مرگش ادامه داد، خدمت کرد.